pre.txt

# Πρόλογος

![](aristotle-learning.md){.epigraph}

Ο σκοπός αυτού του βιβλίου είναι να δώσει μια σύντομη εισαγωγή
στα συστήματα διάδρασης ανθρώπου και υπολογιστή
και κυρίως να ενθαρρύνει ένα κριτικό διάλογο
αναφορικά με τις ατομικές και συλλογικές επιλογές
που έχουν διαμορφώσει τα σύγχρονα συστήματα.
Η μελέτη των παλιότερων συστημάτων έχει ιστορικό χαρακτήρα
μόνο σε μια πρώτη επιφανειακή ανάγνωση,
γιατί ο βασικός σκοπός είναι να εντοπιστούν
εκείνες οι συνθήκες, οι δυνάμεις, και τα υλικά
που θα επιτρέψουν την κατασκευή νέων συστημάτων.
Μέσα από την κριτική ανάλυση των παλιότερων συστήματων
προκύπτουν ερμηνείες για την μορφή τους.
Επιπλέον, η μελέτη των παλιότερων συστημάτων αποκαλύπτει
τις διαχρονικές αξίες και τις βέλτιστες πρακτικές
που μπορούν να οδηγήσουν σε καλύτερα συστήματα διάδρασης,
με τρόπο συστηματικό και με τεκμηριωμένες παραδοχές.

Μια προσεκτική μελέτη των παραδοσιακών
και των σύγχρονων συστημάτων διάδρασης
δείχνει πως δημιουργήθηκαν σε ένα συγκεκριμένο
τεχνολογικό και πολιτισμικό πλαίσιο
και πως εξυπηρετούν συγκεκριμένα κίνητρα και στόχους.
Αυτή η διαπίστωση απελευθερώνει τον αναγνώστη,
καθώς του επιτρέπει να κατανοήσει όλα τα σύγχρονα συστήματα,
απλά ως ένα στιγμιότυπο μιας διαδρομής με πολλές εναλλακτικές,
και όχι ως κάτι αναπόφεκτο, ούτε καν ως αναγκαίο βήμα,
για αυτά που θα μπορούσαν να δημιουργηθούν.
Ακόμη περισσότερο από μια κριτική ανάγνωση της τεχνολογικής εξέλιξης,
το κυρίαρχο αφήγημα που διατρέχει το σώμα του κειμένου,
αλλά και το συμπληρωματικό περιεχόμενο,
είναι μια έμφαση σε εκείνες τις διαχρονικές
τεχνολογίες και τεχνικές που επιτρέπουν
την κατασκευή νέων εναλλακτικών συστημάτων διάδρασης
για τις ανάγκες του σήμερα αλλά και του αύριο.

Αυτό που παραμένει διαχρονικό
δεν είναι τόσο κάποια δεδομένη γραφική διεπαφή,
όπως αυτή του κινητού ή επιτραπέζιου συστήματος,
αλλά κυρίως εκείνη η σύνθεση υλικών και δυνάμεων όπως,
διαδραστικών αξιών, μεθόδων, αρχετύπων, τεχνικών, και μοντέλων
που δημιούργησαν εκείνες τις διεπαφές.
Με αυτόν τον τρόπο, ο αναγνώστης μαθαίνει κυρίως να σκέφτεται
για τις συνθήκες και για τον τρόπο
που κατασκευάστηκαν τα υπάρχοντα διαδραστικά συστήματα,
έτσι ώστε να μπορέσει στην συνέχεια,
αφού κρίνει και ερμηνεύσει το παρελθόν,
να συνθέσει τις δυνάμεις της σύγχρονης εποχής
για την κατασκευή μελλοντικών συστημάτων διάδρασης.

Οι παραπάνω παραδοχές επηρεάζουν το περιεχόμενο και την μορφή του βιβλίου.
Το περιεχόμενο φαίνεται σαν να γράφτηκε κάπου την δεκαετία του 2000,
έτσι ώστε σε δέκα χρόνια από σήμερα να έχει την ίδια αξία,
αφού η κατανόηση μας για εκείνα τα συστήματα
λίγο θα έχει αλλάξει στο μεταξύ.
Επιπλέον, δίνεται έμφαση στα κλασικά συστήματα διάδρασης
γιατί με την βοήθεια της χρονικής απόστασης που έχουμε
μπορούμε να ξεχωρίσουμε καθαρότερα τις ιδιότητες εκείνες
που είναι διαχρονικές από εκείνες που απλά εξυπηρετούσαν παλιά κίνητρα,
ή ταίριαζαν στο οργανωσιακό πλαίσιο μιας εποχής ή οργανισμού.
Αντίστοιχα, και η μορφή του βιβλίου ακολουθεί το περιεχόμενο του και
συνοδεύεται από εικόνες συστημάτων που θεωρούνται κλασικά,
ανεξάρτητα από την εμπορική αποδοχή τους,
αρκεί να περιέχουν αξίες και ιδέες που τελικά συναντάμε διαχρονικά.

Συνοπτικά, σε αυτό το βιβλίο γίνεται μια σύνθεση γνώσεων
με στόχο την έμπνευση του αναγνωστή,
ο οποίος θα αναζητήσει περισσότερα έξω από αυτό,
και γιατί όχι θα μπει σε ένα διάλογο με τον συγγραφέα,
στο αποθετήριο ανοικτού πηγαίου κειμένου του βιβλίου
που υπάρχει για αυτόν τον σκοπό.
Με αυτόν τον τρόπο, τόσο η συγγραφή όσο και η ανάγνωση
αυτού του βιβλίου, γίνονται με μορφή κριτικού διαλόγου,
όπως ακριβώς δηλαδή και το πνεύμα που διατρέχει το βιβλίο
απέναντι στις τεχνολογίες των συστημάτων διάδρασης.